- صدر دیوانه (صَ رِ نَ)
مولانا صدر دیوانه، میر علیشیر نوائی در مجالس النفائس نویسد: وی کاتبی خوب بود و شعر و معما زیبا میگفت معمیات به اسم نود و نه نام حضرت حق سبحانه و تعالی گفته است و از جمله این معما به اسم العلیم است:
سر بپای او فدا ناکرده تو
چون وصالش را تمنا کرده تو.
وی دیوانه و عاشق شیدای سیدشریف (معاصر شاه اسماعیل) بود. سید روزی در اوان حسن و جمال با هزار غنج و دلال پیاده در کوچه می رفت مولانا صدر غافل رسید و سید را در بغل گرفت و بوسه ای از رخ زیبای وی گرفت. غلامان سید چون این بدیدند، وی را بیازردند و او لت می خورد و می گفت آن لوت به این لت ارزان باشد و سپس هرگاه بدر خانه اومیرسید غلامان شریف او را می آزردند. مولانا برنجید وگفت:
مرو بر در خانه اش ای سفیه
چو شر در شریف است لاخیر فیه.
(از مجالس النفائس ص 386)
سر بپای او فدا ناکرده تو
چون وصالش را تمنا کرده تو.
وی دیوانه و عاشق شیدای سیدشریف (معاصر شاه اسماعیل) بود. سید روزی در اوان حسن و جمال با هزار غنج و دلال پیاده در کوچه می رفت مولانا صدر غافل رسید و سید را در بغل گرفت و بوسه ای از رخ زیبای وی گرفت. غلامان سید چون این بدیدند، وی را بیازردند و او لت می خورد و می گفت آن لوت به این لت ارزان باشد و سپس هرگاه بدر خانه اومیرسید غلامان شریف او را می آزردند. مولانا برنجید وگفت:
مرو بر در خانه اش ای سفیه
چو شر در شریف است لاخیر فیه.
(از مجالس النفائس ص 386)